Τα παλιά χρόνια, όταν το πρώτο ψέλλισμα του λόγου ανάδεψε τα χείλια μου, ανέβηκα το άγιο βουνό και μίλησα προς το Θεό, λέγοντας:
«Κύριε, σκλάβος σου είμαι. Η απόκρυφή σου θέληση, νόμος μου και θα σε υπακούω εγώ στο έξης για πάντα».
Μα ο Θεός δεν έδωσε απάντηση' σα δυνατή θύελλα διάβηκε πέρα.
Και μετά χίλια χρόνια ανέβηκα τ' άγιο βουνό και ξαναμίλησα προς το Θεό, λέγοντας:
«Δημιουργέ, είμαι το δημιούργημά σου. Με μορφοποίησες, από πηλό, και σ' εσένα τα οφείλω όλα μου».
Κι ο Θεός δεν έδωσε απάντηση, μα σα χιλιάδα γοργοφτέρουγα διάβηκε πέρα.
Και μετά χίλια χρόνια σκαρφάλωσα στο άγιο βουνό και ξαναμίλησα προς το Θεό, λέγοντας: "Πατέρα, ο γιός σου είμαι.
Μ' έλεος κι αγάπη γέννησες εμένα, και μεσ' απ' αγάπη και λατρεία μου, για σένα, θα κληρονομήσω τη βασιλεία σου».
Κι ο Θεός δεν έδωσε απάντηση, και σαν ομίχλη που πεπλοντύνει τ' απόμακρα βουνά, διάβηκε πέρα.
Και μετά χίλια χρόνια σκαρφάλωσα τ' άγιο βουνό και ξαναμίλησα προς το Θεό, λέγοντας:
«Θεέ μου' ο σκοπός μου κι η ολοκλήρωσή μου:
είμαι το χτες σου κι είσαι το αυριό μου.
Είμαι η υπόγεια ρίζα σου κι είσαι το επουράνιό μου λουλούδι,
κι αντάμα αυξανόμαστε κατάντικρα στον ηλιο».
Τότες ο Θεός έγειρε πάνω μου, και στ' αφτιά μου μουρμούρισε γλυκόλαλες λέξεις κι ακόμα,
σαν τη θάλασσα π' αγκαλιάζει ένα ρυάκι που χύνεται στους κόρφους της κατρακυλώντας, μ' αγκάλιασε.
Κι όταν κατέβηκα στις κοιλάδες κι όταν κατέβηκα στις πεδιάδες, ήταν κι ο Θεός, επίσης, εκεί.
.......
O TΡΕΛΟΣ - Οι παραβολές και τα ποιήματά του
Μετάφραση :Στάυρος Μελισσηνός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου