Κι ενας ποιητής είπε,
Μίλησέ μας γιά την Ομορφιά.
Κι εκείνος αποκρίθηκε:
που θα ψάξετε για την ομορφιά, και πως θα τη βρείτε αν αυτη ή ίδια δεν είναι ό δρόμος σας και ο οδηγός σας;
Και πως θα μιλήσετε γι' αυτη αν αυτη δεν είναι η υφάντρα του λόγου σας;
Οι βασανισμένοι και οι χτυπημένοι λένε, «Η όμορφια είναι καλη κι ευγενική.
Σα μια νέα μητέρα, κάπως ντροπαλη για τη δόξα της, περπατεί ανάμεσά μας.»
Και οι ανθρωποι του πάθους λένε, «'Όχι, η όμορφια είναι ενα πράγμα γεμάτο δύναμη και τρόμο.
Σαν την καταιγίδα ταρακουνά τη γη κάτω από τα πόδια μας και τον ουρανό πάνω από τα κεφάλια μας.»
Οι κουρασμένοι και οι αδύναμοι λένε, «Η όμορφια είναι φτιαγμένη από απαλά ψιθυρίσματα. Μιλάει μέσα στο πνεύμα μας. H φωνή της υποχωρεί στη σιωπή μας σαν το αδύναμο φως που τρεμοπαίζει από το φόβο της σκιάς.»
Αλλα οι ανήσυχοι λένε, «Έμείς ακούσαμε την όμορφια να κραυγάζει ανάμεσα στα βουνά, Και μαζι με τις κραυγές της, ακούστηκε ο ήχος καλπασμών, χτύπημα φτερών και βρούχισμα λιονταριών.» •
Τη νύχτα οι φύλακες της πόλης λένε, "Η όμορφια θ' ανατείλει μαζι με την αυγη από την ανατολή.»
Και το μεσημέρι, οι εργάτες κι οι όδοιιπόροι λένε, «Έμεις είδαμε την όμορφια να γέρνει πάνω στη γη από τα παράθυρα της δύσης.»
Το χειμώνα, οι αποκλεισμένοι από τα χιόνια λένε, «Η ομορφιά θα ' ρθει με την άνοιξη τρέχοντας χαρούμενα πάνω στους λόφους.»
Και μέσα στη ζέστη του καλοκαιριου, οι θεριστες λένε, «Έμεις είδαμε την ομορφιά να χορεύει μαζι με τα φθινοπωρινα φύλλα και είχε μια τούφα χιόνι στα μαλλιά της.»
'Όλα αυτα τα πράγματα εχετε πει για την όμορφιά.
Άλλα στην πραγματικότητα δε μιλήσατε για την όμορφια αλλα για ανάγκες ανεκπλήρωτες,
Και η όμορφια δεν ειναι μια ανάγκη, αλλα μια έκσταση. "Η ομορφιά δεν είναι στόμα διψασμένο οϋτε αδειο χέρι που απλώνεται.
Αλλά είναι πιο πολυ μια καρδια φλογισμένη και μια ψυχη μαγεμένη.
Δεν είναι η εικόνα που θα θέλατε να δειτε οϋτε τό τραγούδι που θα θέλατε ν' ακούσετε,
Αλλα μάλλον μια εικόνα που βλέπετε παρ' όλο που κλείνετε τα μάτια σας κι ενα τραγούδι που ακούτε παρ' όλο που κλείνετε τ' αφτιά σας.
Δεν είναι ό χυμός μέσ' από τη φλούδα του δέντρου, οϋτε το φτερό ανάμεσα στα νύχια, αλλα είναι πιό πολυ ενας κηπος παντοτινά ανθισμένος κι ενα κοπάδι άγγελοι που αιώνια πετούν.
Λαε της Όρφαλεζίας, η όμορφια είναι η ζωη,όταν η ζωη φανερώνει το ιερό της πρόσωπο.
Αλλά εσείς ειστε η ζωη κι εσείς τό πέπλο που τη σκεπάζει.
Η όμορφια είναι η αιωνιότητα που ατενίζει τον εαυτό της στον καθρέφτη.
Αλλά εσείς είστε η αιωνιότητα κι εσείς είστε ο καθρέφτης.
Κι εκείνος αποκρίθηκε:
που θα ψάξετε για την ομορφιά, και πως θα τη βρείτε αν αυτη ή ίδια δεν είναι ό δρόμος σας και ο οδηγός σας;
Και πως θα μιλήσετε γι' αυτη αν αυτη δεν είναι η υφάντρα του λόγου σας;
Οι βασανισμένοι και οι χτυπημένοι λένε, «Η όμορφια είναι καλη κι ευγενική.
Σα μια νέα μητέρα, κάπως ντροπαλη για τη δόξα της, περπατεί ανάμεσά μας.»
Και οι ανθρωποι του πάθους λένε, «'Όχι, η όμορφια είναι ενα πράγμα γεμάτο δύναμη και τρόμο.
Σαν την καταιγίδα ταρακουνά τη γη κάτω από τα πόδια μας και τον ουρανό πάνω από τα κεφάλια μας.»
Οι κουρασμένοι και οι αδύναμοι λένε, «Η όμορφια είναι φτιαγμένη από απαλά ψιθυρίσματα. Μιλάει μέσα στο πνεύμα μας. H φωνή της υποχωρεί στη σιωπή μας σαν το αδύναμο φως που τρεμοπαίζει από το φόβο της σκιάς.»
Αλλα οι ανήσυχοι λένε, «Έμείς ακούσαμε την όμορφια να κραυγάζει ανάμεσα στα βουνά, Και μαζι με τις κραυγές της, ακούστηκε ο ήχος καλπασμών, χτύπημα φτερών και βρούχισμα λιονταριών.» •
Τη νύχτα οι φύλακες της πόλης λένε, "Η όμορφια θ' ανατείλει μαζι με την αυγη από την ανατολή.»
Και το μεσημέρι, οι εργάτες κι οι όδοιιπόροι λένε, «Έμεις είδαμε την όμορφια να γέρνει πάνω στη γη από τα παράθυρα της δύσης.»
Το χειμώνα, οι αποκλεισμένοι από τα χιόνια λένε, «Η ομορφιά θα ' ρθει με την άνοιξη τρέχοντας χαρούμενα πάνω στους λόφους.»
Και μέσα στη ζέστη του καλοκαιριου, οι θεριστες λένε, «Έμεις είδαμε την ομορφιά να χορεύει μαζι με τα φθινοπωρινα φύλλα και είχε μια τούφα χιόνι στα μαλλιά της.»
'Όλα αυτα τα πράγματα εχετε πει για την όμορφιά.
Άλλα στην πραγματικότητα δε μιλήσατε για την όμορφια αλλα για ανάγκες ανεκπλήρωτες,
Και η όμορφια δεν ειναι μια ανάγκη, αλλα μια έκσταση. "Η ομορφιά δεν είναι στόμα διψασμένο οϋτε αδειο χέρι που απλώνεται.
Αλλά είναι πιο πολυ μια καρδια φλογισμένη και μια ψυχη μαγεμένη.
Δεν είναι η εικόνα που θα θέλατε να δειτε οϋτε τό τραγούδι που θα θέλατε ν' ακούσετε,
Αλλα μάλλον μια εικόνα που βλέπετε παρ' όλο που κλείνετε τα μάτια σας κι ενα τραγούδι που ακούτε παρ' όλο που κλείνετε τ' αφτιά σας.
Δεν είναι ό χυμός μέσ' από τη φλούδα του δέντρου, οϋτε το φτερό ανάμεσα στα νύχια, αλλα είναι πιό πολυ ενας κηπος παντοτινά ανθισμένος κι ενα κοπάδι άγγελοι που αιώνια πετούν.
Λαε της Όρφαλεζίας, η όμορφια είναι η ζωη,όταν η ζωη φανερώνει το ιερό της πρόσωπο.
Αλλά εσείς ειστε η ζωη κι εσείς τό πέπλο που τη σκεπάζει.
Η όμορφια είναι η αιωνιότητα που ατενίζει τον εαυτό της στον καθρέφτη.
Αλλά εσείς είστε η αιωνιότητα κι εσείς είστε ο καθρέφτης.
Μετάφραση: Ευάγγελος Γράψας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου