Ο Καλός Θεός κι o Κακός Θεός
- µέ διάφορον αγέρα
ανταµώθηκαν σε κορφή βουνου,
την πιο µεγάλη.
Ο Καλός Θεός είπε:
-Αδελφέ, Καλή σου κι 'Αγια µέρα.
Ο Κακός Θεός δεν άνοιξε στόµα, µιλιά να βγάλει.
Ο Καλός Θεός λέει:
-Στις κακές σου πάλι!
-Ποιά η Ιστορία;
-Να, είπ' ο Κακός,
γιατί συχνά µε παίρνουνε για σένα,τ'όνοµά σου,
µου δίνουν και την προς εσέ λατρεία,
κι αυτό µε κάνει να υποφέρω τρισαπελπισµένα.
Κι ο Καλός Θεός
-Μη χολοσκας για τέτοιες άρες µάρες.
Μήπως, µε τ' όνοµά σου εµένα δεν καλούν τα πλήθη;
Κι ο Κακός Θεός φεύγει
σκορπώντας χίλιες δυο κατάρες
για τη βλακεία που,
δίδυµη µε τους θνητούς, γεννήθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου