ΜΕΤΑ, μια ιέρεια είπε,
Μίλησέ μας για την Προσευχή.
Κι εκείνος αποκρίθηκε λέγοντας:
Προσεύχεστε στη λύπη σας και στην ανάγκη σας, μακάρι να μπορούσατε να προοσεύχεστε και στην πληρότητα της χαρας σας και στις μέρες της αφθονίας σας.
Γιατί, τί αλλο είναι η προσευχη εκτός από επέκταση του εαυτου σας στό ζωντανό αiθέρα;
Κι αν σας φέρνει παρηγορια να ξεχύνετε τό σκοτάδι σας στό διάστημα, θα σας εφερνε επίσης χαρα αν ξεχύνατε στό διάστημα τό γλυκοχάραμα της καρδιας σας.
Κι αν δεν μπορείτε παρα να κλαίτε όταν ή ψυχή σας σας καλεί στην προσευχή, θα 'πρεπε αυτη να σας κεντρίζει ξανα και ξανά, με τό κλάμα, ωσπου να φτάσετε στό γέλιο.
"Όταν προσεύχεστε, ύψώνεστε και συναντατε στόν αέρα εκείνους που προσεύχονται την ϊδια εκείνη ωρα, και τους οποίους δεν μπορειτε να συναντήσετε παρα μόνο στην προσευχή.
Γι' αυτό, η επίσκεψή σας σ' αυτό τόν αόρατο ναό ας μη γίνεται για αλλο σκοπό εκτός από την εκσταση και τη γλυκεια επικοινωνία.
Γιατί, αν μπείτε στό ναό αυτο μόνο με το σκοπό να ζητήσετε, δε θα λάβετε:
Κι αν μπείτε σ' αυτόν μόνο, για να ταπεινώσετε τόν έαυτό σας, δε θα ανυψωθειτε:
Και ακόμα, κι αν μπειτε σ' αυτόν για να παρακαλέσετε για τό καλό των αλλων, δεν θα εΙσακουστείτε.
Είναι αρκετό να μπειτε μόνο στόν αόρατο ναό.
Δεν μπορω να σας διδάξω πως να προσεύχεστε με λόγια.
'Ό Θεός δεν ακούει τα λόγια σας εκτός εαν αυτός ό ίδιος εκφράζεται με τα χείλη σας.
Και δεν μπορω να σας διδάξω την προσευχη των θαλασσων και των δασων και των βουνων.
Άλλα εσεις που είστε γεννημένοι από τα βουνα και τα δάση και τις θάλασσες, μπορειτε να βρειτε την προσευχή σας στην καρδιά σας, Και αν μόνο τ' αφουγκραστειτε μέσα στην ησυχία της νύχτας, θα τα ακούσετε να λένε με τη σιωπή τους:
«Θεέ μας, που είσαι ο φτερωτός εαυτός μας, είναι η θέλησή σου μέσα μας που θέλει. Είναι ό πόθος σου μέσα μας που ποθει. Είναι η όρμή σου μέσα ,μας που μετατρέπει τις νύχτες μας, που είναι δικές σου, σε μέρες, που κι αυτες είναι δικές σου.
Δεν μπορουμε να σε παρακαλέσουμε για τίποτα, γιατί εσυ ξέρεις τις ανάγκες μας πριν ακόμα γεννηθουν μέσα μας:
Έσυ είσαι η ανάγκη μας και όταν μας δίνεις πιό πολυ από τόν έαυτό σου, μας τα δίνεις όλα.»
Κι εκείνος αποκρίθηκε λέγοντας:
Προσεύχεστε στη λύπη σας και στην ανάγκη σας, μακάρι να μπορούσατε να προοσεύχεστε και στην πληρότητα της χαρας σας και στις μέρες της αφθονίας σας.
Γιατί, τί αλλο είναι η προσευχη εκτός από επέκταση του εαυτου σας στό ζωντανό αiθέρα;
Κι αν σας φέρνει παρηγορια να ξεχύνετε τό σκοτάδι σας στό διάστημα, θα σας εφερνε επίσης χαρα αν ξεχύνατε στό διάστημα τό γλυκοχάραμα της καρδιας σας.
Κι αν δεν μπορείτε παρα να κλαίτε όταν ή ψυχή σας σας καλεί στην προσευχή, θα 'πρεπε αυτη να σας κεντρίζει ξανα και ξανά, με τό κλάμα, ωσπου να φτάσετε στό γέλιο.
"Όταν προσεύχεστε, ύψώνεστε και συναντατε στόν αέρα εκείνους που προσεύχονται την ϊδια εκείνη ωρα, και τους οποίους δεν μπορειτε να συναντήσετε παρα μόνο στην προσευχή.
Γι' αυτό, η επίσκεψή σας σ' αυτό τόν αόρατο ναό ας μη γίνεται για αλλο σκοπό εκτός από την εκσταση και τη γλυκεια επικοινωνία.
Γιατί, αν μπείτε στό ναό αυτο μόνο με το σκοπό να ζητήσετε, δε θα λάβετε:
Κι αν μπείτε σ' αυτόν μόνο, για να ταπεινώσετε τόν έαυτό σας, δε θα ανυψωθειτε:
Και ακόμα, κι αν μπειτε σ' αυτόν για να παρακαλέσετε για τό καλό των αλλων, δεν θα εΙσακουστείτε.
Είναι αρκετό να μπειτε μόνο στόν αόρατο ναό.
Δεν μπορω να σας διδάξω πως να προσεύχεστε με λόγια.
'Ό Θεός δεν ακούει τα λόγια σας εκτός εαν αυτός ό ίδιος εκφράζεται με τα χείλη σας.
Και δεν μπορω να σας διδάξω την προσευχη των θαλασσων και των δασων και των βουνων.
Άλλα εσεις που είστε γεννημένοι από τα βουνα και τα δάση και τις θάλασσες, μπορειτε να βρειτε την προσευχή σας στην καρδιά σας, Και αν μόνο τ' αφουγκραστειτε μέσα στην ησυχία της νύχτας, θα τα ακούσετε να λένε με τη σιωπή τους:
«Θεέ μας, που είσαι ο φτερωτός εαυτός μας, είναι η θέλησή σου μέσα μας που θέλει. Είναι ό πόθος σου μέσα μας που ποθει. Είναι η όρμή σου μέσα ,μας που μετατρέπει τις νύχτες μας, που είναι δικές σου, σε μέρες, που κι αυτες είναι δικές σου.
Δεν μπορουμε να σε παρακαλέσουμε για τίποτα, γιατί εσυ ξέρεις τις ανάγκες μας πριν ακόμα γεννηθουν μέσα μας:
Έσυ είσαι η ανάγκη μας και όταν μας δίνεις πιό πολυ από τόν έαυτό σου, μας τα δίνεις όλα.»
Mετάφραση: Ευάγγελος Γράψας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου