ΧΡΟΝΟΣ

Ένας αστρονόμος είπε, Δάσκαλε, τί έχεις να πεις για τό Χρόνο;
Κι εκεινος αποκρίθηκε:
Θα θέλατε να μετρήσετε τό χρόνο που είναι χωρις μέτρα και αμετρος.
Θα θέλατε να προσαρμόσετε τη διαγωγή σας, ακόμα και να κατευθύνετε την πορεία της ψυχης σας, σύμφωνα με τις ώρες και τις εποχές.
Θα θέλατε να κάνετε τό χρόνο ενα ποταμάκι για να καθήσετε στην οχθη του και να παρακολουθείτε τό κύλισμά του.
Και μήπως δεν είναι ό Χρόνος σπως είναι ή αγάπη, αδιαίρετος και χωρις ρυθμό;
Αλλα αν στη σκέψη σας εχετε άνάγκη να μετρατε τό χρόνο σε εποχές, κάνετε κάθε εποχη να περιλαμβάνει όλες τις αλλες εποχές,
Και κάνετε τό σήμερα να αγκαλιάζει τό παρελθόν με την ανάμνηση και τό μέλλον με τη λαχτάρα.
Ώστόσο, το αχρονο που είναι μέσα σας εχει επίγνωση του άχρονου της ζωης,
Και ξέρει .ότι τό χθες δεν είναι τίποτα περισσότερο από την ανάμνηση του σήμερα, και τό αύριο, τό ονειρο του σήμερα.
Κι ότι αυτό που τραγουδα και διαλογίζεται μέσα σας κατοικει ακόμα μέσα στα όρια της πρώτης εκείνης στιγμης που διασκόρπισε τα αστέρια στό διάστημα.
Ποιός ανάμεσά σας δε νιώθει ότι ή δύναμή του ν' αγαπα είναι απεριόριστη;
Αλλα και ποιός, ώστόσο, δεν αίσθάνεται στι αυτη ή ϊδια ή αγάπη, αν και απεριόριστη, είναι αίχμαλωτισμένη μέσα στό κέντρο της ϋπαρξής του, και δεν πετα από σκέψη αγάπης σε αλλη σκέψη αγάπης, ούτε από πράξεις αγάπης σε αλλες πράξεις αγάπης;
Mετάφραση: Ευάγγελος Γράψας