ΗΔΟΝΗ

ΥΣΤΕΡΑ, ενας ερημίτης, που επισκεφτόταν την πόλη μόνο μια φορα τό χρόνο, βγηκε μπροστα και είπε, Μίλησέ μας για την Ηδονή.
Κι εκεινος αποκρίθηκε λέγοντας:
Ηδονή είναι ενα τραγούδι ελευθερίας, Αλλά δεν είναι ελευθερία.
Είναι το άνθισμα των πόθων σας,αλλά δεν είναι ο Kαρπός τους.
Είναι ένα βάθος που καλεί το ύψος, αλλά δεν είναι ούτε τό βαθυ ούτε το υψηλό. Eίvαι το φυλακισμένο πουλί που ανοίγει τα φτερά του,
Αλλα δεν είναι τό απέραντο διάστημα. Ναί, αληθινά, η ηδονή είναι ενα τραγούδι, ελευθερίας.
Και θα μου εκανε χαρα να τό τραγουδατε με όλη την καρδιά σας αλλα δε θα 'θελα να χάσετε τις καρδιές σας στό τραγούδι της.
Μερικοί από τους νέους σας αναζητουν την ηδονη σαν αυτη να ήταν τό παν και τους κρίνουν και τους κατηγορουν.
Έγω δε θα τους εκρινα ούτε θα τους καατηγορουσα. Θα τους αφηνα να αναζητουν.
Γιατι θα βρουν την ηδονή, αλλα όχι μόνη της
Ή ηδονη εχει έφτα αδελφές, που και η τελευταία από αυτες είναι πιό. όμορφη από την ηδονή.
Δεν εχετε ακούσει για τόν άνθρωπο που εσκαβε στό χώμα για να βρει ρίζες και βρήκε θησαυρό;
Και μερικοι από τους μεγαλύτερούς σας αναθυμουνται τις ήδονες με λύπη σα να ήταν αδικήματα που διέπραξαν στη μέθη.
Αλλα τό μετάνιωμα είναι τό συννέφιασμα της ψυχης και όχι ή τιμωρία της.
Αυτοι θα πρεπε να θυμουνται τις ήδονές τους μ' ευγνωμοσύνη, δπως θα θυμουνταν τη σοδεια του καλοκαιριου.
Κι ώστόσο αν τους κάνει παρηγορια να μετανιώνουν, αφηστε τους να παρηγορουνται
Και υπάρχουν ανάμεσά σας εκείνοι που δεν είναι ούτε νέοι για να αναζητουν ούτε γέροι για να θυμουνται και από τό φόβο της αναζήτησης και της θύμησης αποφεύγουν όλες τις ήδονές, για να μην παραμελήσουν τό πνευμα ή να μη τό προσβάλουν.
Άλλα σ' αυτα ακριβώς βρίσκεται ή ηδονή τους.
Κι ετσι κι αύτοι βρίσκουν ενα θησαυρό ενώ σκάβουν ψάχνοντας για ρίζες με τρεμάμενα χέρια.
Αλλα πέστε μου, ποιος είναι εκείνος που μπορεί να προσβάλει το πνευμα;
Μπορεί τό αηδόνι να προσβάλει την ησυχία της νύχτας, Ή η πυγολαμπίδα τ' αστέρια;
Και μπορει ή φωτια σας ή ο καπνός σας να ταράξει τόν άνεμο;
Νομίζετε δτι τό πνευμα είναι μια ηρεμη λιμνούλα που μπορείτε να ταράξετε μ' ενα ραβδί;
Πολλες φορες όταν αρνειστε στόν εαυτό σας την ευχαρίστηση, τό μόνο που κάνετε είναι να αποθηκεύετε τόν πόθο στό εσωτερικό της ύπαρξής σας.
Ποιός ξέρει αν αυτό που παραλείπετε σήμερα, δεν περιμένει για αύριο;
Ακόμα και τό σώμα σας γνωρίζει την κληρονομιά του και τη δικαιωματική του ανάγκη και δεν ξεγελιέται.
Και τό σώμα σας είναι ή αρπα της ψυχης σας,
Και εξαρτιέται από σας αν ή αρπα αυτη θα βγάλει γλυκια μουσικη η μπερδεμένους ηχους.
Και τώρα αναρωτιέστε μέσα στην καρδιά σας, «Πώς θα διακρίνουμε αυτό που είναι καλό στην ήδονη από εκείνο που είναι κακό;» Πηγαίνετε στα χωράφια και στους κήπους σας, κι εκεί θα μάθετε ότι η ηδονη της μέλισσσας είναι να μαζεύει μέλι από τό λουλούδι, Άλλα είναι και ήδονη του λουλουδιου να χαρίζει το μέλι του στη μέλισσα.
Γιατί, το λουλούδι είναι για τη μέλισσα μια πηγή ζωης, και για τό λουλούδι ή μέλισσσα είναι ο αγγελιαφόρος της αγάπης.
Αλλα και για τους δυό, μέλισσα και λουλούδι, τό δόσιμο και η απολαβη της ηδονής είναι μια ανάγκη και μια εκσταση. Λαε της Όρφαλεζίας, να είστε στις ηδονές σας, σαν τα λουλούδια και τις μέλισσες.

Mετάφραση: Ευάγγελος Γράψας