ΠΟΝΟΣ

KΑΙ μια γυναίκα μίλησε και είπε,
Μίλησέ μας για τόν Πόνο.

Κι εκεινος αποκρίθηκε:

Ό πόνος σας είναι τό σπάσιμο του Όστρακου που περικλείει τη γνώση σας.

"Όπως τό τσόφλι του καρπου πρέπει να σπάσει, για να βγει η καρδιά του στό φως του ηλιου, ετσι κι εσεις πρέπει να γνωρίσετε τόν πόνο.

Κι αν μπορούσατε να κρατατε στην καρδιά σας τό θαυμασμό
για τα καθημερινα θαύματα της ζωης σας, ό πόνος δε θα σας φαινόταν λιγότερο θαυμαστός από τη χαρά σας

Και θα δεχόσαστε τις εποχες της καρδιας σας, όπως δέχεστε από πάντα τις εποχες που περνουν πάνω από τα χωράφια σας.

Και θα παρατηρούσατε με ηρεμία τους χειμωνες της θλίψης σας.

Πολλους από τους πόνους σας τους διαλέγετε μονάχοι .

.Ειναι τό πικρό φάρμακο που μ' αυτό ό γιατρός που ειναι μέσα σας θεραπεύει τόν άρρωστο εαυτό σας.

Γι' αυτό, να εμπιστεύεστε τό γιατρό, και να πίνετε τό φάρμακό του, σιωπηλα και ηρεμα.

Γιατι τό χέρι του, αν και βαρυ και σκληρό, όδηγειται από τό τρυφερό χέρι του 'Αόρατου,
Και ή κούπα που σας δίνει, μ' όλο που καίει τα χείλη σας, είναι φτιαγμένη από τόν πηλό που ό μεγάλος Άγγειοπλάστης μούσκεψε με τα δικά του άγια δάκρυα.